Είχα ένα παλιό πουλόβερ. Που δεν το φορούσε κανένας. Και λέω: "Δεν το ξηλώνω να δω τι θα γίνει?" Το ξήλωσα λοιπόν και βρέθηκα να ενώνω σειρά σειρά κομμάτια νήματος. Αποτέλεσμα? χιλιάδες κόμποι. Δεν το έβαλα κάτω. "Θα το παλέψω", είπα. Έφτιαξα λοιπόν δύο σκουφάκια. Για την ακρίβεια, το πρώτο είναι καπελο-σκουφάκι. Και είναι αυτό.
Το δεύτερο είναι σκουφάκι με αυτιά. Αυτά που κατεβαίνουν μέχρι κάτω και όταν το φοράς είσαι σαν σκύλος του Αγίου Βερνάρδου. Όμως είναι πολύ πρακτικό για τις κρύες μέρες (και νύχτες).
Είναι αυτό:
Λοιπόν, πως σας φαίνονται?
Kαταπληκτικά και τα δύο, ανακυκλώθηκε το παλιό πουλόβερ και προέκυψαν δύο ολοκαίνουργια σκουφιά ότι πρέπει για τις χειμωνιάτικες βόλτες !!! Καλές γιορτές, μελένια φιλιά !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈννοια σου και έχω και άλλο μαλλί... έπεται και συνέχεια, όχι όμως άλλο σκουφάκι. Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια "χρυσομέλισσες", καλές γιορτές και πολλά φιλιά επίσης!
ΔιαγραφήΠΟΛΛΕΣ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήNiatta εσύ είσαι η χρυσομέλισσα?
Διαγραφή