Το παλιό καρεκλάκι

 

 

 

 

'Ενα παλιό καρεκλάκι πολύ συχνά είναι ανεπιθύμητο. Το χρώμα του έχει ξεθωριάσει, το κάθισμά του έχει ξεφτίσει, ενώ έχει ενσωματωθεί στο χώρο σε τέτοιο βαθμό που περνάει απαρατήρητο.

Όμως πως μπορείς να ξεφορτωθείς έτσι απλά ένα καρεκλάκι που σε στήριξε τόσα χρόνια; που άκουσε τόσα κλάματα και γέλια, είδε τόσες χαρές και λύπες, ξέρει τη ζωή σου ολόκληρη;

Ήταν η παρηγοριά που συνόδευε τη μοναξιά σου στον ελληνικό καφέ της Κυριακής, ο ακροατής των συλλαβιστών ανησυχιών που έμπλεκαν στο μυαλό σου όταν τελείωνες ένα βιβλίο, ο ακούραστος και υπομονοτικός αποδέκτης της βαρυθυμίας σου.

 

Όχι, αυτό το καρεκλάκι δεν το πετάς έτσι απλά. Γιατί είναι μέλος του σπιτιού σου και του εαυτού σου.

Καιρός λοιπόν να το περιποιηθείς όπως του αξίζει.

 

 

Η γοητεία της ατέλειας

 

Κάθε φορά που μία ανθρώπινη έμπνευση διοχετεύεται σε δημιουργία, ένα από τα βασικά ζητούμενα είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη προσέγγιση της τελειότητας. Αυτή μπορεί να αφορά την τεχνική, την απόδοση της αρχικής έμπνευσης, την ευαισθητοποίηση του αποδέκτη,  όλα αυτά μαζί και ακόμα περισσότερα.

Τι είναι όμως τέλειο και πως καθορίζεται? Από ποιον ορίζεται και σε ποιον απευθύνεται?

Μήπως τελικά το "τέλειο" είναι μια αόριστη, υποκειμενική έννοια, χωρίς σημαίνον έρεισμα?

Μήπως η "ατέλεια" είναι αυτή που νοηματοδοτεί την ανθρώπινη δημιουργία και επιτρέπει  ελευθερία έκφρασης και αυθεντικό αποτέλεσμα? 

 Η αλήθεια είναι ότι κάθε φορά που κάτι μου φαίνεται "τέλειο", προσπαθώ να το "χαλάσω" με εκείνη τη μικρή λεπτομέρεια.

 

Άλλωστε, ακόμα και τις άψογα ντυμένες και χτενισμένες κούκλες που μου έφερναν όταν ήμουν μικρή, τις έκανα δικές μου με μερικές καθοριστικές κινήσεις: γδύσιμο από τα αγορασμένα πολυτελή ρούχα και ντύσιμο με ατέχνως κομμένα κουρελάκια, κούρεμα, λούσιμο, ενίοτε σπάσιμο ποδιών και χεριών. Γιατί οι δικές μου κούκλες δεν μπορούσε να είναι τέλειες, έπρεπε να είναι ανάπηρες, φτωχιές, ιδιαίτερες, αληθινές ηρωίδες του δικού μου κόσμου.

 

 

 



Summer, lace, buttons, ribbon

 

 

Before

 

Do you have an old shirt men's shirt, a few buttons, 1/2 meter of lace and ribbon?  Well, then you can make a new womans' shirt. The secret is to buy nothing at all. Use what you already have. The whole project  is not dead easy, but try it and you'll have a double happiness: one for the new shirt and one for the recycling process!