Οι μαμάδες και οι γιαγιάδες μας γέμιζαν τις ώρες τους με κέντημα και πλέξιμο.
Έτσι το σπίτι ήταν γεμάτο πλεκτά και κεντημένα αριστουργήματα, τα οποία όμως εμείς πλέον δεν εκτιμούμε όπως θα τους άξιζε.
Τα περισσότερα είναι κρυμμένα μέσα σε ντουλάπια, μπαούλα, αποθήκες, μάρτυρες ενός δημιουργικού και ένδοξου αλλά παραμελημένου παρελθόντος.
Όμως βλέποντάς τα με ένα άλλο μάτι μπορούν μια χαρά να πάρουν τη θέση τους στο σπίτι μας και σήμερα.
Για παράδειγμα, αυτό το κάδρο που κέντησε η μαμά μου, ήρθε και έδεσε μια χαρά με τον color blocking τοίχο και τον βελούδινο τύπου chesterfield καναπέ.
Νομίζω ότι το έντονο χρώμα του τοίχου είναι που κάνει τη διαφορά και βοηθάει πιο παραδοσιακές δημιουργίες να ενταχθούν σε ένα σημερινό, μοντέρνο διακοσμητικό περιβάλλον.
Ας το τολμήσουμε και ας τιμήσουμε επιτέλους τον κόπο και την δεξιοτεχνία των αγαπημένων μας προσώπων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου